
We kennen allemaal wel Mevrouw Leemans, van haar ondertussen
wereldberoemde advertenties in velerlei kranten. Deze kapitaalkrachtige klassedame verricht financiële heldendaad na heldendaad met haar leningen. Van haar vriendelijkheid heeft ze haar handelsmerk gemaakt, en haar lachende portret staat al twintig jaar in ons collectief geheugen gegrift.
Maar... wie ìs ze eigenlijk?
Wie beter om een licht te werpen op deze vraag dan
Ingeborg, VTM-presentatrice, zangeres, en auteur van de megabestseller "
Wie Ben Je Eigenlijk?"
Een interview!
Ingeborg: Mevrouw Leemans... hoeveel heb ik niet aan haar te danken? Mijn hele carrière eigenlijk!
- En toch heeft u geen idee wie ze is?
Ingeborg: Neen, daarom net besloot ik mijn onderzoek aan te vatten. Ik wilde de vrouw vinden achter de vrouw, die mijn leven op z'n kop zette.
- Kan u dat nader verklaren?
Ingeborg: ik was een arm meisje van zeventien jaar, schuchter en onzeker, maar wel een meisje met een droom! Ik wou zangeres worden en de wereld veroveren. De voorrondes van Eurosong waren dan ook een uitgelezen kans, alleen, wij hadden thuis het geld niet om een fatsoenlijk lied op te nemen.
- En daar heeft Mevrouw Leemans u bij geholpen?
Ingeborg: Ja. Op zekere dag vroeg mijn moeder me om aardappelen te schillen. Ik nam de Kerk en Leven van de vorige maand, die nog op de salontafel lag, om de schillen in op te vangen. Plots zag ik het lachende gezicht van Mevrouw Leemans, en voelde meteen een warmte die ik tot op vandaag nog niet kan verklaren. Ik las de advertentie die naast de foto stond, en was meteen verkocht.
- De rest is natuurlijk algemeen bekend. U kreeg het geld, nam het prachtnummer "Door de wind" op en werd meteen een ster in Vlaanderen.
Ingeborg: Ja, en daar bleef het niet bij. Ik kreeg de kans om naast mijn bloeiende zangcarrière ook als presentatrice aan de slag te gaan op de betere zenders. Programma na programma bracht ik naar ongekende kijkcijferspieken. Maar tijdens de opnames van mijn laatste reeks, "Ik wil je iets vertellen," begon er in mij iets te knagen.
- Rauw vlees gegeten voor de opname?
Ingeborg: (lacht) Neen, in dat programma gaan mensen steeds op zoek naar mensen die ze uit het oog verloren, maar die veel voor hen betekend hadden. Welnu, steeds vaker moest ik denken aan Mevrouw Leemans, de enige vrouw die ooit in me geloofde, ook al verliepen onze contacten uitsluitend per post. Ik besloot dus een persoonlijke aflevering te maken over mijn zoektocht naar Mevrouw Leemans.
"Plots zag ik het lachende gezicht van Mevrouw Leemans, en voelde meteen een warmte die ik tot op vandaag nog niet kan verklaren"- Ingeborg
Ingeborg: Neen. Mevrouw Leemans verkiest haar weldaden buiten de spotlights te houden. Haar identiteit is dan ook een secuur bewaard geheim. Ik heb verscheidene mensen gesproken uit haar organisatie, alsook vele mensen die ze ooit gered heeft. Maar veel heb ik er niet uit geleerd. Ik heb wel via via vernomen dat een verloren gewaand manuscript van haar wellicht in de postzak zat van het cargovliegtuig dat een tijdje geleden in de Andes is neergestort. Ik ging mee met de reddingsoperatie: dat leverde heel ontroerende televisie op.
- Heeft u haar uiteindelijk gevonden?
Ingeborg: Dat kan ik u niet zeggen: daarvoor zal u moeten wachten op de eerste aflevering van het volgende seizoen. Ik kan u wel verklappen dat u alle details van mijn zoektocht kan nalezen in mijn dagboek, dat vorige maand verscheen en meteen een bestseller werd.
- Een tipje van de sluier, misschien?
Ingeborg: Neen, ik hou het liever spannend! Maar ik kan u wel dit zeggen: de zoektocht gaat verder. Denk daar maar eens over na.
- Zullen we doen! Bedankt voor dit interview.
...LEES HIER MEER!