ACTUALITEIT > Meer ziekenhuisnieuws!

WERD MEVROUW LEEMANS GEOPEREERD?
Verpleegster treft rentevoet
aan in hospitaalbed

Antwerpen – Van de redactie. “Het was een normale donderdag- ochtend,” fluistert verpleegster Wendy Van Compernolle van het Universitair Ziekenhuis van Antwerpen ons toe op vertrouwelijke toon. “Zoals gewoonlijk begon ik mijn ronde in de afdeling heelkunde, in de westelijke vleugel. De directeur had me gevraagd met de nodige discretie te werken in kamer 417, waar een belangrijke gast lag. Op het naambordje stond Mw. Yckx.” De schrandere verpleegkundige, die in haar vrije tijd graag sudokupuzzels oplost, begreep meteen dat het hier om een schuilnaam ging.

“Ik ben niet nieuwsgierig van aard, dus normaal zou ik niet gaan piepen!” knipoogt ze. “Maar ik moest wel binnengaan om de nodige verzorging te doen. De kamer was verduisterd, en ik kon de dame in het bed nauwelijks zien. Bovendien droeg ze een grote zonnebril.” Wendy, die weet wanneer discretie belangrijk is, begon zonder een woord tot de dame te richten aan haar werk.

“Plots begon het allemaal te dagen: [ ... ] dit moest wel Mevrouw Leemans zijn.” - Wendy Van Compernolle

Ze ververste het water, en bracht de enorme ruikers die in de gang stonden, de kamer binnen. Daarna begon ze het bed op te maken. “Plots trok ik het laken iets te ver naar mij, en daar verscheen de voet van de patiënte. Het was alsof iemand me met een voorhamer tegen het achterhoofd had geslagen!” Nu nog loopt er een rilling over haar rug, wanneer ze ons haar wedervaren vertelt. De voet die ze zag, was duidelijk een rentevoet. “Plots begon het allemaal te dagen: de enorme ruikers met dankwoorden en beterschapswensen, de discretie die de directeur van me vroeg, de schuilnaam, en vooral die grote zonnebril… Neen, dit moest wel Mevrouw Leemans zijn.” De anders zo goedlachse Hobokense neemt nu stil en verward een slok water. “Zo dicht stond ik bij haar! Ik wou haar wel duizend vragen stellen, maar ik durfde niet. Ik was bang dat ze mijn nieuwsgierigheid als een gebrek aan respect zou zien, en de directeur van het ziekenhuis zou inlichten.” Wendy werkte haar takenlijst af, en verliet de kamer. Daar barstte ze in snikken uit. “De schok van de realisatie, het feit dat ik zo dicht bij Mevrouw Leemans was gekomen, het werd me allemaal teveel…” snikt ze. Wendy Van Compernolle is in ziekenverlof tot volgende woensdag. Het ziekenhuis was niet bereikbaar voor commentaar.